Artist statement; wat is je specialisme, wat maakt jouw werk uniek?

Als cameravrouw en documentairemaakster werk ik graag met onderwerpen waarin het persoonlijke en visuele aspect centraal staat. Onderwerpen waar we ons niet genoeg bewust van zijn, die meer aandacht verdienen en gezien mogen worden.

Met mijn technische kennis in combinatie met een creatieve blik wil ik betrokkenheid creëren en emotie tonen in een verbeeldende vorm. Een verhalende manier wat niet in woorden te vatten valt, maar wat te zien en te beleven is via het beeld. Zo vertel ik het bijzondere verhaal van de gevluchte Syrische familie Ghusen die na het bombarderen van hun restaurant in Syrië nu het vijfjarige jubileum vieren van hun heropgerichte restaurant Al Orzaal in Rhenen. Ook filmde ik een 88-jarige schipper die het varen met zijn Tjalk boven zijn gezondheid stelt en verbeeldde ik een intieme knuffelworkshop waarbij de kijker bijna mee kan voelen via het scherm. Hier komt nu een verhaal bij: Mijn afstudeerdocumentaire over live-muziektherapie voor de allerkleinsten en alle ziekste premature couveusebaby’s in Groningen.

Het meest waardevolle van het ‘middel’ bewegend beeld vind ik de kracht die het heeft om een persoonlijke beleving te kunnen visualiseren om zo de beleving van iemand anders te kunnen verruimen. Naast het zelf bedenken en vastleggen van verhaal en beeld doe ik ook de montage. Het samenwerken met een klein team is wat mij ligt. Of beter nog, het bijna helemaal alleen kunnen realiseren van een project of opdracht is een uitdaging die ik maar al te graag aanga.

De afgelopen jaren tijdens mijn studie Audiovisuele media aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht heb ik de experimentele ruimte gevonden om het begrip documentaire te leren kennen. Ik probeer het eigen te maken zodat een film of documentaire van mijn hand ook écht gezien gaat worden als een herkenbare ‘Sammie-film’.

Wat zijn je ambities? Wat wil je over vijf jaar bereikt hebben?

Mijn passie ligt bij het camerawerk en het verbeelden van persoonlijke, unieke en eenmalige momenten. Deze eenmalige momenten krijgen vorm in mijn documentairewerk, maar ook in het creëren van reportages en portretten, een verslag of live-registratie, wat ik de afgelopen jaren al veel heb mogen doen.

Ik wil mezelf meer gaan verdiepen in de verschillende soorten vertelvormen die er zijn om zo dichter tot de kern te kunnen komen van hoe een verhaal in visualisatie verteld kan worden. Ik wil mijn eigen bedrijf Sammie Leermakers MediaART verder ontwikkelen en zowel opdrachten binnenhalen als mezelf de vrije ruimte bieden om concepten te ontwikkelen en uit te voeren.

De komende jaren ga ik verder zoeken naar mijn ‘Sammie-handschrift’ om zo persoonlijke, unieke en eenmalige momenten te kunnen delen in een persoonlijke waarneming en herinnering.

Wat is het belangrijkste dat je hebt geleerd tijdens je studie?

Mijn eerste stappen waren statisch en gecontroleerd met vaste patronen die ik op het HKU los heb leren laten. Het belangrijkste en ook meteen het moeilijkste binnen mijn ontwikkeling is het verder kijken dan mijn eigen grens. Ik wil niet stoppen bij wat ik al ken, maar ik wil blijven leren, mezelf uitdagen en voorbij het bekende stappen zowel in het proces als in onderwerpen. Niet te veel nadenken en meer loslaten.

Stap er overheen en al heb je nog geen plan: ga proberen, ga doen en kom tot iets nieuws.