Artist statement; wat is je specialisme, wat maakt jouw werk uniek?

Mijn naam is Rosa Meijer en ik studeer dit jaar af aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht in de richting Audiovisuele Media. Hier heb ik mijn passie gevonden in het schrijven van verhalen, het regisseren van persoonlijke thema’s en produceren van maatschappelijke concepten. Als maker geloof ik heel erg in verhalen die verteld worden vanuit je jeugd. Veel mensen hebben een heftige gebeurtenis meegemaakt waar een prachtig filmconcept in zit. Maak van je shit een hit en zie de mooie kanten van je verleden. In mijn eerste jaar van de HKU kreeg ik de opdracht om mijn grootste probleem op te schrijven. “Ik ben van mijn zevende tot mijn twaalfde jaar getest op mijn IQ omdat ik niet goed meekwam op school. Het begon met dyslexie testen tot uiteindelijk een hersenscan in het ziekenhuis. Ik voelde mij dom en onbegrepen als kind”.

In de afgelopen jaren heb ik ‘mijn probleem’ onder de loep genomen en vanuit verschillende kanten onderzoek gedaan: In mijn eigen familiekringen, de doelgroep en een groep deskundigen. Ik ben ervan overtuigd dat een filmconcept met meer diepgang en als sterker product naar buiten kan worden gebracht met een goed passend research traject.
Mijn eigen ervaring als kind op de basisschool heb ik omgezet in mijn afstudeerfilm: 'De Fantast'. 'De Fantast' gaat over het elfjarige jongetje Keesje. Hij heeft een grote fantasie wat leidt tot leerproblemen op school. Zijn fantasiewereld komt tot leven door
animaties in zijn rekenschrift. Deze animaties staan centraal voor de gedachtes van Keesje: Het vluchten, de angst en de druk om goed te kunnen rekenen. Deze manier van vertellen sluit erg aan bij mijn makerschap: Op een subtiele manier gevoelens en gedachten van het hoofdpersonage overbrengen en de kinderlijke kijker niet onderschatten.

Ik vertel graag verhalen vanuit het kinderlijke perspectief. Kinderen zijn eerlijk, kwetsbaar en vormbaar. Door naar de wereld te kijken vanuit hun ogen kan ik als maker de kijker verrassen en meenemen in hun unieke kijk. In mijn tweede jaar heb ik 'Zonder ons' gemaakt. In deze film maak ik gebruik van een cross-over tussen fictie en documentaire. In het fictieve gedeelte zien we het verhaal van een jong jongetje wiens ouders zonder dialoog duidelijk maken dat ze gaan scheiden. De spanning, onzekerheid en frustraties zijn zeer voelbaar vanuit het perspectief van het jongetje. In het documentaire gedeelte vertellen drie meisjes over hun ervaringen van de scheiding van hun ouders. Ik laat me graag inspireren door verhalen van anderen. Zo heb ik ook Joyce ontmoet in mijn tweede jaar. Een meisje wat vroeger is mishandelt door haar stiefvader en uit huis is geplaatst. Ik heb een documentaire gemaakt over haar ervaring en hoe de invloed van haar ouders nog steeds veel impact heeft op haar leven. Samen met haar ging ik terug naar haar jeugd: Haar familiebanden, haar oude kindertehuis en haar trauma.

Ik wil verhalen blijven vertellen vanuit het kinderlijke perspectief en de kwetsbaarheid van het kindzijn in beeld brengen.

Wat zijn je ambities? Wat wil je over vijf jaar bereikt hebben?

Wat ik wil bereiken zijn films maken die voornamelijk doordacht. Niet alleen een geschreven verhaal wat in beeld overgebracht wordt, het is een heel plan van A-Z. De komende jaren ga ik verder met thema’s rondom het onderwijs. Ik wil verhalen blijven vertellen vanuit het kinderlijke perspectief. Ik vind het belangrijk dat een verhaal bij de gekozen doelgroep overkomt, een maatschappelijke boodschap verkondigd en die ook uitgedragen wordt. Tot slot dat ik met het verhaal crewleden weet te enthousiasmeren en aan mij en het verhaal weet te binden.

Wat is het belangrijkste dat je hebt geleerd tijdens je studie?

Verhalen vertellen vanuit een intrinsieke motivatie.