Rouwen lijkt iets vanzelfsprekends, maar dat is het helaas niet in onze maatschappij. Op rouwen rust een taboe en we stoppen de dood het liefst zo lang mogelijk weg en we laten het geen deel uitmaken van ons dagelijks bestaan. Als samenleving hebben we de dood dan ook letterlijk uitbesteed aan uitvaartcentra en op deze manier letterlijk op afstand geplaatst. Hierdoor wordt rouw steeds minder zichtbaar. Deze zichtbaarheid is wel degelijk van belang en er moet een ontwerp gerealiseerd worden dat deze zichtbaarheid weer kan vergroten.  
 
Rouwen is een zeer persoonlijk proces, maar we vinden overlap in de vorm van rituelen die uitgevoerd worden omtrent doodgaan. Het is ook essentieel geweest te zoeken waar die overlap zit en wat er juist uniek is. Het moeilijkste aan het rouwproces is dat mensen zich in andere fases bevinden op hetzelfde ijkpunt. Het is een dynamisch proces waar dus ook rekening mee gehouden moet worden in het ontwerpproces. Een gedachte van vandaag, is niet de gedachte van morgen. 
 
De naasten van de overleden patiënten ervaren het probleem dat er te weinig mogelijkheden worden geboden om een herinnering in leven te houden en tegelijkertijd bezig te gaan met het rouwproces. De mogelijkheden die geboden worden vallen allemaal onder de dwingende standaard die er heerst. Deze dwingende standaard heerst er doordat er logischerwijs op deze manier het meeste geld wordt verdiend. Een emotioneel beladen thema moet op een andere manier benaderd worden om producten te kunnen maken die bijdragen aan het rouwproces, maar daarnaast als mooi worden ervaren omdat dit ervoor zorgt dat men het een emotionele waarde geeft.. Een rouwtherapeut kan bezocht worden om aan de slag te gaan met het rouwproces, maar hier hangt ook een prijskaartje aan. Voor velen is dit prijskaartje te hoog en zij kunnen deze therapeut niet bezoeken. Het probleem dat er speelt is dat er esthetisch vormgegeven mogelijkheden ontbreken in producten voor thuis, die een positieve bijdrage leveren aan het rouwproces voor de naasten van terminale kankerpatiënten. De relevantie van dit onderzoek is te wijten aan de gebruikersbehoeften. De behoefte van terminaal zieken lag bij de ontwikkeling van een product dat voorziet in emotionele ondersteuning en aandacht voor hun naasten. De naasten zijn de mensen die achterblijven en het rouwproces zullen doormaken. Op dit moment bestaat er rouwtherapie, maar wordt er nog weinig met creativiteit gedaan in deze sector. Echter, er kan gesproken worden van een schaars aanbod en is het noodzakelijk alternatieve manieren te ontwikkelen waarbij men zelf om kan gaan met het verlies. Door een alternatief te bieden zullen mensen, zonder hoge kosten, stappen kunnen zetten in hun verwerkingsproces. Om hier een oplossing voor te vinden is de volgende ontwerpvraag opgesteld:  
 
‘HOE KAN IK ALS ONDERNEMER EEN GEPERSONALISEERD PRODUCT ONTWERPEN DAT VOORZIET IN EMOTIONELE ONDERSTEUNING EN AANDACHT VOOR DE NAASTEN VAN TERMINALE (OVERLEDEN) KANKERPATIENTEN OM BIJ TE DRAGEN AAN HET ROUWPROCES?’ 
 
De ontwerpoplossing moet voldoen aan een aantal eisen om de bruikbaarheid voor verschillende mensen te kunnen garanderen. De oplossing moet voorzien in aandacht en emotionele ondersteuning voor nabestaanden. Het product moet voorzien zijn van esthetiek en gebaseerd worden op de vier basiselementen: water, vuur, aarde en lucht. Het is daarnaast van belang dat het ons intuïtief raakt en het moet als vanzelfsprekend functioneren. Daarnaast is er uit onderzoek gebleken dat eten in verschillende culturen in tijden van rouw als verbindende factor speelt. Deze verbindende factor moet meegenomen worden naar het verdere verloop van de onderneming. Het product moet zorgen dat de gebruiker een goed gevoel krijgt over zichzelf en de mooie kant van het verlies benadrukken. Tot slot moeten de producten overeenkomen met de waarden van de gebruiker. 
 
Om in de wens van de doelgroep te voorzien, is het nodig om een onderneming te starten die voorziet in emotionele ondersteuning en aandacht voor naasten van overleden kankerpatiënten. De onderneming met de naam TotDan, onderscheidt zich op basis van personalisatie en esthetische vormgeving en benadrukt het verlies op positieve wijze. In de fase Discover and Define zijn belangrijke inzichten gewonnen op het gebied van rituelen in rouw. Deze rituelen zijn van groot belang voor de voortgang het project. De rituelen zijn vrijwel allemaal gebaseerd op de vier basiselementen: Aarde, water, vuur en Lucht. Dit zijn ook de elementen waar de producten gebaseerd op worden. De producten zijn allemaal DIY-rituelen om thuis uit te voeren. Alle producten zullen een handleiding bevatten die samen met de gebruiker het stappenplan van het ritueel doorloopt. De producten zullen elkaar versterken en mensen zullen zelf hun ‘altaar voor thuis’ kunnen samenstellen. De onderneming zal zich inzetten om creatieve rouwbegeleiding te bieden die nabestaanden de mogelijkheid biedt thuis om te gaan met hun rouw. De onderneming focust zich op het ontwikkelen van rouwrituelen op basis van de vier basiselementen. Hierbij wordt er gebruik gemaakt van natuurlijke materialen en wordt er duurzaam geproduceerd. Naast deze elementen zal de onderneming een website hosten waar de producten te bestellen zijn en een community page in te vinden is. Deze community geeft de gebruiker de mogelijkheid om in contact te komen met andere gebruikers, ook mensen die dierbaren zijn verloren. Dit wil de onderneming realiseren door een platform op te zetten waarbij er gecommuniceerd wordt in beeld. Naast de community, webshop en rouwrituelen zal TotDan zich daarnaast focussen op de ontwikkeling van andere rouwproducten. Het doel is de onderneming financieel zelfvoorzienend te laten worden en niet afhankelijk te zijn van subsidies en fondsen.