In het concert ‘Moving Air’ wordt de toeschouwer ondergedompeld in geluidsgolven voortkomend uit de kinetische geluidsinstallatie Aircilla én het ensemble Kaer. De combinatie van de installatie, de verschillende manieren van spelen (extended techniques) en het gebruik van zelfgemaakte instrumenten maakt dat er verschillende timbres, klankkleuren en texturen ontstaan.
Tijdens het maken van dit concert deed ik onderzoek naar de vraag “Hoe ontstaat klank”. De titel Moving Air verwijst daarnaar. Geluid is trilling (beweging) van de lucht die wij met ons gehoor waarnemen. "Stilstand is stilte, beweging is klank”. Vanuit dit onderzoek werd ik benieuwd naar de rol van de mens in het produceren van geluid. Als muzikant heeft je beweging direct invloed op de klankopwekking terwijl de installatie Aircilla niet geheel controleerbaar is. In het concert Moving Air staan niet de muzikanten (de mensen) centraal maar een mechanisch instrument die zijn eigen leven leidt.
Installatie Aircilla
De geluidsinstallatie Aircilla is een samenwerking met installatiemaker Jurriaan de Vos. Keramische klankobjecten hangen aan touwen en worden door een groot stalen mechaniek in beweging gebracht. De handgemaakte klankobjecten bewegen golvend en slingerend. Daardoor botsen zij tegen elkaar en maken geluid op hun eigen manier, toon en klankkleur. De unieke beweging van elk klankobject in relatie tot het grote geheel creëert kleine verhalen, scènes en metaforen over de onderlinge relaties tot elkaar en tot het collectief.
We omarmen en sturen de schijnbare willekeur van het slingeren en botsen van de klankobjecten. Het mechanisme, het skelet van de installatie, ligt bloot. Er wordt niets verborgen achter muurtjes of in dozen, alles is zichtbaar. De kleine interacties tussen de klankobjecten, het net wel of net niet botsen of synchroon bewegen is volgens het publiek spannend en intrigerend om naar te kijken, en ook het mechaniek en de talloze gespannen touwen laten jong en oud gefascineerd toekijken. Met deze verschillende aspecten is het een installatie die een breed publiek intrigeert.
Aircilla is van 1 juli t/m 31 oktober te zien in Museum Speelklok.
Gemma Luz Bosch – (geprepareerde) piano en compositie
Ketija Ringa - dwarsfluit
Pietro Elia Barcellona - contrabas
Mees Siderius - percussie
Hugo Ariëns - geprepareerde gitaar
De musici bewegen om hun instrumenten te laten klinken. Geïnspireerd op de verschillende manieren van klankopwekking heb ik het ensemble gevormd. Deze musici staan, naast hun instrumentale beheersing en hun improvisatievermogen, open voor onderzoek naar andere, niet- conventionele manieren van klankopwekking van hun instrument. We hebben samen geëxperimenteerd en de composities aandachtig behandeld wat mij de kans gaf om te groeien als componist en als ensembleleider. Het muzikaal materiaal bestaat uit ritmische composities en energieke improvisaties in contrast met rustige soundscapes.
Het concert Moving Air heeft 3 keer succesvol plaatsgevonden (alle drie keer uitverkocht). 1 Juli vonden de eerste twee concerten plaats als eindexamen en openingsconcert van de installatie Aircilla. Het derde concert vond 10 September plaats als onderdeel van het programma van Gaudeamus.
“Een spectaculaire kinetische geluidsinstallatie van 271 keramische klankobjecten dompelen je onder in een bewegende zwerm van klank” - Museum Speelklok