In mijn project richt ik mij op het idee dat het heden in constante beweging is. De foto lijkt een vreemd onderdeel in dit groeiende heden omdat het een fixatie is dat een specifiek moment markeert en daarin blijft hangen.
In mijn project laat ik de foto verhouden tot dit constant in beweging zijnde heden. Dit doe ik door een onderzoek te doen naar de relatie van het beeld met zijn drager. Door zelf papier te maken en hierop te drukken worden groei en verval zowel in het afgebeelde als in het materiaal benaderd. Vanuit de resultaten van de experimenten ontstaan nieuwe richtingen om in te slaan. Van takken en huiden naar de buitenlaag op straat. Basale onderwerpen zoals het golven van een dak en vernieuwd grint, klaar om verder verpulvert te worden.

Wanneer ik mij richt op hoe iets gemaakt is in plaats van wat ik zie, verhoud ik mij op een andere manier dan ik gewend ben tot het beeld. De vormen en verwijzingen van de beelden worden/raken afhankelijk van de manier hoe de cyanotype wordt afgedrukt op het grillige papier. Het trage maakproces en de sterke focus op de materialiteit van de drager bemiddelt bij de vraag hoe ik het beeld zo kan behandelen dat de statische kwaliteit ervan gaat wankelen?