→  Ik vind dat mensen minder moeten vinden. Wat vind jij?

          In onzekere tijden zoekt men houvast in onwrikbare standpunten. Een fenomeen wat nogmaals wordt bevestigd ten tijde van onze huidige pandemische crisis. Het grijze gebied heeft moeten wijken voor de zwart-wit mentaliteit waarin meninglozen aan de digitale, danwel fysieke schandpaal worden genageld. De ratio lijkt dood terwijl de emotie hoogtij viert. Wat mij betreft is dit een onhoudbare situatie.

Zoals gezegd zijn nuance en medeleven in het publieke debat steeds vaker ver te zoeken. Dit leidt tot geweld en agressie geboren uit onbegrip. Deze tendens dient doorbroken te worden door een breed gedragen bewustwording te creëren over de twee-ledigheid van elk narratief. Het wordt tijd om mensen te confronteren met de subjectiviteit van hun zelfverklaarde waarheid, om zo een breed gedragen acceptatie van te bewerkstelligen. Ja, wij zullen onszelf toch echt moeten leren nuanceren.

Om deze vraag te beantwoorden moeten we tot de kern van ongenuanceerd denken proberen te komen. Is het gemakzucht? Is het kortzichtigheid? Ik denk dat het een beetje van alles is; zoals bij elk polariserend vraagstuk is er ook hier geen eenduidig antwoord op te vinden. 

Kijk; mensen leven nou eenmaal in hun eigen bubbel. Zij zoeken contact met diegene waar zij zich mee kunnen identificeren. Dit is veilig. Dit is fijn. Het probleem wat zich hierdoor voordoet is dat er een zekere groepsvorming ontstaat binnen de gemeenschap. Onze sociale cohesie lijkt af te nemen door de menseigen drang om ons te alliëren met ons soort mensen. De voor vele bekende 'OSM-mentaliteit'.

Kritiek hierop heb ik niet, ik doe immers dag in dag uit hetzelfde. Toch denk ik dat het goed zou zijn om juist een inkijk te krijgen in de levens van anderen; te zien en dus begrijpen hoe mensen die haaks staan op ons eigen leven de prangende sociale kwesties die onze maatschappij teisteren beleven en beschouwen. 

Mijns inziens kan je het proces van nuancering opdelen in vier verschillende fases. Wanneer men zich bewust wordt van deze vier elementen zal zij worden aangezet tot het welbekende.

1. Zelfreflectie

Mensen hebben oneindig veel meningen over anderen maar vergeten hierbij  vaak om zichzelf eens grondig te analyseren. Stel zij zouden dit wel doen, dan begrijpen ze dat hun gedrag even idioot, belachelijk en verwerpelijk is als de gedragingen van hun zelfverklaarde tegenpolen.

2. Inleving in de ander 

Op het moment dat jij iemands standpunt verwerpt heb je vaak geen flauw benul van iemands argumentatie of hoe zijn leven en visie hebben geleid tot hetgeen hij propageert. Wanneer jij een inkijk krijgt in de redenatie en de achterliggende historie van diegene die jij als vijand beschouwt, zal je begrijpen dat het helemaal niet zo zwart-wit is als jij zelf denkt. 

3. Het gesprek

Discussiëren, bekvechten of het voeren van een dialoog. Noem het wat je wilt. Waar het om draait is dat door te praten , en te luisteren elkaar jij tot algeheel nieuwe inzichten zal komen. Al pratend leren wij van elkaar, van alsmaar schreeuwen leren wij helemaal niets.

4. De compromis

Waar ik mijzelf groen en geel aan erger is dat de waarde van een compromis tegenwoordig lijkt te zijn vergeten. Het vinden van de gulden middenweg is een van de meest waardevolle skills die een mens kan hebben. Zet dat verdomde ego nou eens aan de kant en stop met zeiken, want zo komen we nergens. Als je accepteert dat jij iets anders wilt dan een ander, dan kan je toch samen toewerken naar een oplossing waar jullie allebei tevreden mee zijn?