Mijn onderzoek geeft antwoord op de vraag: wat doet fietsen met de veerkracht van forenzen, nu en in de toekomst? Met de inzichten kunnen toekomstmakers (beleidsmakers, HR-managers, fietsondernemers, ontwerpers, e.a.) een nieuwe richting geven aan de toekomst van fietsen. Een fietstoekomst waarin gezondheid geen bijproduct is maar het hoofddoel. Door reistijd niet kwantitatief (zo snel mogelijk van A naar B) maar als mentale oplaadtijd te benaderen en forenzen hierin te ondersteunen, ontstaat meer kwaliteit en ruimte voor veerkracht en groei. Op de fiets wordt de hersenactiviteit, het denkvermogen maar ook de intensiteit van de emoties verhoogd. Door de optimale combinatie van uitdaging, vaardigheden en zintuiglijke prikkels hebben mensen een grote kans om in flow te komen. Flow is de optimale staat van zijn en genieten. De zone waarin alles vanzelf lijkt te gaan, je groeivermogen omhoog gaat en de druk op jezelf verdwijnt. Na het fietsen is mentale veerkracht opgebouwd, wat doorwerkt in werk, relaties en vrije tijd. Over de werking en doorwerking hiervan kunnen we nog veel meer leren, maar we kunnen het vooral ook leren faciliteren.
Dit onderzoek maakt gebruik van design research methoden, zoals dagboeken, observaties en tests, om deze transformatieve aspecten van fietsen verder te verkennen en grip te krijgen op factoren die het kunnen ondersteunen en versterken. Onderzoeken vanuit positive design, ritual design, transformative interface design maar ook de Laban bewegingsleer, bieden hierin belangrijke kennis en inzichten. Doormiddel van speculatief design is de invloed van maatschappelijke, technologische en ecologische trends op de fietsflow verder onderzocht. Want weten hoe het nu met de fietsflow zit, zegt niks over de toekomst. De impact van slimme technologie en een florerende of juist schaarse ecologie kunnen hierop grote invloed hebben.
Daarom de ontwerpvraag: Hoe kan ik een ontwerp maken waarin toekomstmakers het potentieel van fietsveerkracht ervaren (voelen, bespreken en inzichtelijk maken), en deze gezamenlijke ervaring als verbindende katalysator laten werken bij het ontwikkelen van toekomstvisies voor de fiets?
Als antwoord op de ontwerpvraag zijn drie ideeën verder uitgewerkt: De fietsdans, De fiets als coach en Flowtom als tegenhanger van de routeplanner. De fietsdans, ‘Flirt with the future’, is het verst uitgewerkt en getest. Het is een interactief optreden, om toekomstmakers te inspireren, uit hun huidige rationele denken te halen en uit te nodigen in gesprek te gaan. Vier iteraties op de fietsdans leiden tot een vertaling van de fietsemotie in een interactieve datavisualisatie, om stakeholders te laten ervaren hoe de fietsflow betekenis kan gaan krijgen in de wereld. Door ook een ondersteunend theoretisch model te bieden kunnen we nu samen richting gaan bepalen voor gezamenlijke projecten en experimenten.