Thee heeft een verbindende factor binnen de Turkse cultuur. In ‘Çay saati’ (vertaald naar tijd voor thee) zijn twee sculpturale theekopjes te zien waaruit persoonlijke en alledaagse situaties zijn te horen van personages met een Turks-Nederlandse achtergrond.

Naast een videoinstallatie in de vorm van een poppenkast zijn ook vervreemde handpoppen te zien die we herkennen van het oud hollandse jan klaassen en katrijn. in combinatie met het turks trqditionele schaduwspel karagoz ile hacitvat vormen zij samen een eigentijdse voorstelling.